logo BHZ Militaria

100% originele historische items

RZM – Reichszeugmeisterei nummers

RZM M1 – Metallabzeichen
RZM M2 – Metallabzeichen-Hilfsbetriebe
RZM M4 – Koppelschlösser
RZM M5 – Uniformzubehör
RZM M7 – Blankwaffen
RZM M9 – Tagungsabzeichen
RZM M10 – Musikinstrumente
RZM M11 – NSDAP Auszeichnungen
RZM M12 – NSDAP Miniatur-Auszeignungen

(Klik op de link om de pagina met de nummers te openen)

RZM Reichszeugmeisterei logo's
Logo’s Reichszeugmeisterei

Om problemen met identificatie tijdens straatgevechten in de Weimarrepubliek te voorkomen, gaf Adolf Hitler al in 1925 de opdracht aan leden van de nieuw opgerichte NSDAP en de SA om bruine hemden te dragen. In 1927 werden deze uniformen aangevuld met bruine petten en gekleurde insignes, die uitsluitend verkrijgbaar waren bij de SA-Wirtschaftsstelle. Met het groeiende aantal leden gaf Hitler in 1928 het SA-commando de opdracht om in München een Zeugmeisterei op te richten. Dit bureau was verantwoordelijk voor de centrale levering van verschillende uniformen, uniformonderdelen en uitrusting aan leden van nazi-organisaties. Vergelijkbare Zeugmeistereien werden ook in andere Duitse steden opgericht, en het kantoor in München werd omgedoopt tot Reichszeugmeisterei om zijn leidende rol aan te geven.

In 1930 werden de Zeugmeistereien ondergeschikt gemaakt aan Franz Xaver Schwarz, die dienstdeed als Reichsschatzmeister (nationale penningmeester) van de NSDAP. Toen de Heimtückegesetz (verraderlijkheidswet) van 1934 zijn exclusieve recht bevestigde om licenties te verlenen aan fabrikanten en handelaren, werd de Reichszeugmeisterei omgevormd tot Hauptamt VIII (hoofdkantoor VIII) van het Beschaffungsamt der NSDAP (NSDAP-inkoopbureau), met de verantwoordelijkheid voor de coördinatie van alle uniform- en uitrustingprojecten. Het RZM-kantoor stelde ontwerp-, productie- en kwaliteitsnormen vast en publiceerde een officiële kleurenkaart voor textiel. Fabrikanten konden een RZM-licentie verkrijgen, en tegen het midden van 1934 waren er ongeveer 15.000 erkende productiefabrieken en ambachtsproducenten, 1.500 handelaren, 75.000 meesterkleermakers en 15.000 zogenaamde “bruinwinkels” in het Duitse Rijk.

Elk artikel moest duidelijk worden gemarkeerd met een RZM-symbool en een uniek RZM-nummer dat gecodeerde informatie bevatte over de textielsector, materiaalgroep, producenten nummer en productiejaar.